पुस्तौदेखी अत्याचारमा लुटिएछन जनताहरु
सामन्तिको जोताइमा चुटिएछन जनताहरु

आएपनी देशमा खै प्रजातन्त्र, गणतन्त्र
दयनिय तरिकाले कुटिएछन जनताहरु

जबराको शासन देखी प्रचन्डको पालो सम्म
गरिबिको कराइमा भुटिएछन जनताहरु

मातृभूमि बचाउन आवाज उठाउदा या
कानुनको अक्षरमा छुटिएछन् जनताहरु

कस्लाई दोश दिनु यहाँ सामन्तको दासतामा
शोषकको अन्यायमा धुटिएछन जनताहरु

टाडिए पछी पनि तिम्रो माया युगिन भएछ
मैले कहिल्यै पनि तिर्न नसक्ने रिन भएछ

तिमी थियौ साथमा र त म हासेकी थिए
तिमी बिना आज मुटु धड्कन बिहिन भएछ

सङै थियौ हामी र त बाच्नुको अर्थ थियो
बियोगमा आज प्राण माटो मुनी बिलिन भएछ

अचानक सपनाहरु सिसा झै फुट्टाखेरी
हरियाली जिबन मेरो आज बिरङिन भएछ

शोचेकि थिइन यसरी आज छुट्टीनु पर्ला भनी
खुशीले हासेको तिमीसङै अन्तिम दिन भएछ

झुटो अर्थी दिनेलाई आफ्नो ठान्छन मान्छेहरु
पछाडि बाट पिथ्युमा छुरा हान्छन मान्छेहरु

कस्को मनमा के छ बुज्नै गारो हुने
झुटा बाचा कसमहरु किन खान्छन मान्छेहरु

यो स्वार्थी संसारमा विश्वाश गर्नै गाह्रो छ
सँगै हिद्दा हिद्दै पनि खुट्टा तान्छन मान्छेहरु

सडयेन्त्र रच्छन मानिस् मानिसको बिचमा
निर्दोशिलाई सजाए दिन छान्छन् मान्छेहरु

कही कतै रोदनको चित्कार सुन्दा पनि
गीतको मिठो संगीत झै मान्छन मान्छेहरु

हिंड्न् खोज्दा खोज्दै सत्यको पक्च्यमा
असत्य्को मार्गतिर तान्दै लान्छन मान्छेहरु

धनको लोभमा मातापिता बेचिने आयो जमाना
चेलीबेटी भिर्कुटी र् सिता बेचिने आयो जमाना 

कलियुग लागेर होला नास्तिकता बडेको छ
पूजारिले हिन्दूग्रन्थ गीता बेचिने आयो जमाना

पैसाको लोभमा आफ्नो अस्तित्व नै गुमाएर
बजार भाउ गरी अस्मिता बेचिने आयो जमाना

मान्छेको किनबेच हुन्छ कुरा गरी साद्धे छैन
धाटमा लास सँगै चिता बेचिने आयो जमाना

सम्पतीको लालचमा रगतको मुल्य तोकी
खाडी मुलुकहरुमा ठिटा बेचिने आयो जमाना

मायाको स्वाद मात्रै चाखेर छोड्यौ 
अङालोमा केहीबेर राखेर छोड्यौ

तिखो बाणले हानेको भए सहन्थे
सिखारिले झै जालमा पारेर छोड्यौ

जूनीभर साथ दिने थियो बाचाकसम
दुई दिनको पिरतिमै थाकेर छोड्यौ

नहुने माया रैछ अचाक्ली गरेकोथ्यौ
बिच बाटोमा मोटर् झै हाकेर छोड्यौ

साथ नदिनेले मन सँग किन खेल्नु
पछेउरिले सारा गल्ती ढाकेर छोड्यौ

तिमी बिना ढलेन यो रात
रोकियो प्रहर चलेन यो रात

रुदै कोल्टो फेर्दा भिज्यो सिरानी
घट्दैन् प्रहर गलेन यो रात

बर्बराउदै झस्किए निद्रामै
सपनाले पनि छलेन यो रात

प्रतिक्षामै रहे बितेन समय
क्षितिजको लालिले जलेन यो रात

बिछोडमा सधैं अध्यारो सएन
जुनेलीमा पनि बलेन यो रात

सुसेलिले बोलाउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा
सुस्तरी सुस्साउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा

सबैको नजर बचाएर् निस्कनु है घरबाट
कत्तिपनी नडराउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा

मध्यरातमा निस्कनु सबै जना सुतेपछी
लाईट बाल्दै आउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा

भोली तिमीलाई नदेक्ता सबैलाई हैरान हुन्छ
पत्रमा लेखी सम्झाउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा

चोखो मायाको जित हुन्छ पछी स्वीकार्ने छन
तिमी आसु नबगाउनु पर्खिन्छु म दोबाटोमा

चुडिएर गयो माया मेरो गास्न खोजेथे
बेदनाले आसु बगे म त हास्न खोजेथे

अन्तस्करन भित्रै बिलिन भए सपनाहरु
थोपा थोपा सँगालेर मैले साच्न खोजेथे

मरे तुल्य भएकिछु उ बिनाको जिन्दगीमा
रमाउदै उनी सङै आजिबन बाँच्न खोजेथे

बाहुपास नै रित्तियो मन्द हुँदै धुक्धुकी
सदाको लागि हिर्दएमा टास्न खोजेथे

आत्मबाट प्रेम धुनको संगीत गुन्जाएर
मायाको तालमा उनै सँग नाच्न खोजेथे

जाउ मेरो याद बाट
 खाली गर्देउ मनको बास

खोइरो खन्यौ भित्र भित्र
भाबनाको सत्त्या नाश

सियो बनी दिलमा पसी
छेद खनी च्यास्स च्यास्स 

माया गर्छु मलाई भनी
अरु सँग रैछ लसपस  

अब छैन मेरो मनमा
पुरुषको कुनै आस

जोड्दै तोड्दै पटक पटक
हिर्दए भो जिउदो लास

अन्तिम सास रहदा सम्म नजरले खोजिरह्यो
वाक्य बस्नु अघी उस्लाई पलपल सोधिरह्यो

हुरी बतासले फुलहरु झारेपनी बगैचामा
मग्मगाउदो सुबाशले उनैलाई नै रोजिरह्यो

बर्सिन मन थ्यो उस्लाई बर्षामा झरीबनी
तर सधैंभरी हिस्सामा मरुभुमी परिरह्यो

भाबनामा बहकिएर मुरु भित्र पस्न खोज्दा
सन्खालु नजरले उसैलाई नै हेरिरह्यो

उर्लेको मायाको बेग थमाउने मन खोज्दा
ताप बाट भित्र भित्रै ज्वाला बनी जलिरह्यो